พุทธศักราช ๒๔๑๙ สมัยพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๕ เจ้าเอก หรือ ทองเอก ได้ถือกำเนิดในครอบครัวหมอย�...
พุทธศักราช ๒๔๑๙ สมัยพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๕ เจ้าเอก หรือ ทองเอก ได้ถือกำเนิดในครอบครัวหมอยาที่ได้สืบทอดวิชาแพทย์แผนโบราณ ณ ย่านมณฑลกรุงเก่า เมื่อเขาอายุได้ ๘ ปี โรคร้ายก็ได้คร่าชีวิตของพ่อกับแม่ของเขาที่ยอมเสี่ยงรักษาคนไข้ที่เป็นโรคห่า (กาฬโรค) ที่กำลังระบาดหนักในตอนนั้น ต้องแยกเจ้าเอกไปให้อยู่กับปู่ และกำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่นั้นมา<br><br> หมอยาชื่อดังอย่าง พ่อหมอทองอิน ปู่ของทองเอก ที่ได้เคยรักษาลูกของขุนนางใหญ่แห่งกรุงเก่าที่โดนหมาบ้ากัด ปูอินได้รักษาอย่างสุดความสามารถ แต่ก็ไม่อาจจะยื้อชีวิตของเด็กน้อยไว้ได้ ทำให้หมอยาคู่แข่งยุยงใส่ร้ายป้ายสีว่าปู่อินนั้นรักษาไม่ดี ทำให้ปู่อินโดนเนรเทศไม่ให้รักษาใครอีก ปู่อินไม่ได้สนใจ แต่เขารู้สึกเสียใจที่ช่วยเด็กไว้ไม่ได้ จึงได้ย้ายมาอยู่ที่บ้านโฉลงที่อยู่ห่างไกลออกมา พร้อมกับหลานอย่างทองเอกที่กำลังเป็นหนุ่มหล่อ ซุกซน โดยเฉพาะเรื่องผู้หญิง<br><br> ด้วยความเป็นแพทย์ที่มีอยู่ในตัวของปู่อิน ทำให้เขาไม่สามารถนิ่งเฉยเมื่อเห็นชาวบ้านที่ต้องทุกข์และเจ็บป่วยได้ ปู่ต้องเข้าไปช่วยโดยได้รับการสนับสนุนจากหลวงตาเพชร ผู้ที่เป็นที่เคารพนับถือและเป็นศูนย์ร่วมใจของชาวบ้าน หลวงตาได้ส่งลูกศิษย์วัดอย่าง เปียก และ ตุ่น ไปศึกษาตำรายากับปู่ทองอิน คู่กับทองเอก ปู่หวังว่าจะช่วยให้ชาวบ้านมีสุขภาพที่ดีขึ้น ไม่จะเป็นด้านปัญญา และจิตใจให้อยู่ในศีลในธรรม แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะชาวบ้านนั้นมีความเชื่อในภูตผี และยังโดนหมอผีทำอาคมครอบงำจิตใจชาวบ้านอีก<br><br> มีเรื่องเล่าขานสืบต่อกันมาว่าท่าโฉลงแห่งนี้คือที่ที่เอาศพมาทิ้งลงน้ำ คนได้กลัวและฝังใจไม่ค่อยมีใครกล้าย้ายเข้ามาอาศัยที่นี่ จนหมู่บ้านนี้กลายเป็นหมู่บ้านเงียบๆ ไม่ครึกครื้นเหมือนที่อื่น เมื่อพลบค่ำแต่ละบ้านก็จะปิดบ้านเงียบเพราะกลัวผี ไม่มีใครที่จะกล้าออกมาเดินเพ่นพ่าน ก็มีแค่ ทองเอก เปียก และตุ่น ที่ได้หนีปู่ออกไปเที่ยว จนได้ไปเจอดีเข้ากับผีปอบ (คนป่วย) พวกเขาวิ่งหนีกันกระเจิง<br><br>